|
– Wat gebeurt er nu op de arbeidsmarkt? Hoeveel is alles veranderd ten opzichte van vorig jaar: wordt de crisis erger of wordt de situatie gemakkelijker? Zijn de salarissen veranderd … We kunnen niet zeggen dat de situatie gemakkelijker wordt. Het aantal vacatures in het algemeen is gestegen ten opzichte van vorig jaar, toen de crisis begon. Vrij sterk, ongeveer dertig procent. Maar er is helemaal niets om blij mee te zijn. Ten eerste daalden de salarissen met 15-20%. Vanwege het feit dat werkgevers het bonusgedeelte en bonussen hebben verwijderd. Omdat het illegaal is om gewoon het salaris te nemen en te verlagen. Aan het einde van het jaar betaalden de meeste bedrijven de bonus niet, of was deze beduidend minder dan vorig jaar. Ten tweede hebben veel bedrijven lage salarissen vastgesteld, en al het andere wordt in een envelop gegeven. Het salaris wordt betaald, maar wat er in de envelop zit, kan al dan niet worden gegeven. Als mensen proberen te protesteren, zeggen ze dat er een crisis op de markt is en dat niemand iemand zal overhalen om te blijven. Mensen zijn bang en geduldig. Ten derde is er een groot aantal zogenaamde “hysterische” vacatures verschenen. Dit is wanneer bedrijfseigenaren urgente vacatures voor topposities openen om een verslechterende situatie snel recht te zetten. In de meeste gevallen wordt niet aan hun hoge verwachtingen voldaan en wordt de persoon na drie maanden ontslagen. Maar tegelijkertijd zijn er industrieën die het goed doen. Dit is allereerst aggro. Alles is er gewoon geweldig. Er zijn veel verschillende banen, van de laagste tot de hoogste. IT en internet groeien traditioneel. Het groeit al vele jaren en zal geen momentum verliezen. Ook defensie groeit goed. Daar is veel vraag naar specialisten. Maar het meest bevredigende is dat we zien dat de industrie en de productie beginnen te groeien. Er is vraag naar ingenieurs en geschoolde arbeiders. Kruidenierswinkels van de basis, zoals Magnit en Pyaterochka, leven erg goed. En fastfood aan de basis groeit geweldig. “Deze crisis is, zoals we kunnen zien, geen standaard economische crisis.” Tegelijkertijd dalen de bouw en ontwikkeling dramatisch. Traditioneel zijn deze industrieën de laatsten die de crisis ingaan, want aan het begin van de crisis proberen mensen geld te besparen door de aankoop van appartementen. Maar vroeg of laat is het geld op, banken geven minder leningen uit. Daarom leven de bouw en ontwikkeling erg slecht. Banken en financiën leven slecht. Zowel de algemene crisis als de reorganisatie van de banken speelden hierbij een rol. In deze branche is er geen einde en geen einde aan sneden. Alles wat met auto, transport en logistiek te maken heeft, leeft slecht. En alles met betrekking tot buitenlandse economische activiteit, die was gericht op aankopen. Het toerisme doet het nog steeds niet zo goed. Er is hier veel werkloosheid. – Zullen deze trends zich de komende jaren voortzetten? – Voor nu, ja. Deze crisis is, zoals we kunnen zien, geen standaard economische crisis. De regering, de staat, doet er veel aan om het in te dammen. Daarom werken de algemene patronen van crises, toen alles viel en toen iets snel begon te groeien, niet. Daarom duren deze neigingen langer en zijn ze pijnlijker. “Er is een enorm aantal psychologen voor loopbaanbegeleiding. Dit is nog steeds een horror “ – Wat denk je, heeft het zin dat mensen van middelbare leeftijd zich omscholen voor een nieuw beroep? Wat zijn hun vooruitzichten om een baan te krijgen in een nieuwe specialiteit? – Gewoonlijk willen mensen verhuizen naar een andere bedrijfstak die ofwel geen economische vooruitzichten in zichzelf zien, ofwel alles daar beu zijn. Natuurlijk kun je gaan, maar dit is een nogal ingewikkeld proces. Gemiddeld duurt de overgang van een volwassen specialist van industrie naar industrie zes maanden tot een jaar, een persoon verliest tot 20% van zijn salaris en een of twee niveaus van functies. Maar als hij bewust loopt, krijgt hij het meestal het volgende jaar. Er zijn natuurlijk specialiteiten die niet kunnen worden ingevoerd. Als iemand bijvoorbeeld 40 jaar oud is en hij wil naar chirurgen of ballet, is dit problematisch. Maar het is heel goed mogelijk om bijvoorbeeld als administrateur of PR-specialist in deze branches te komen. Het hangt allemaal af van de vaardigheden van de persoon. Het komt vaak voor dat een persoon bepaalde vaardigheden heeft die hij niet in het hoofdberoep gebruikt, maar in een nieuwe kunnen ze erg nuttig zijn. Ik had bijvoorbeeld een klant die heel lang als plaatsvervangend bestuursvoorzitter bij een bank werkte. Hij was hier erg moe van. Hij zei dat hij niet meer kan en iets heel anders wil. Het bleek dat hij van kunst houdt en er goed in thuis is. En nu werkt hij als topmanager in een van de grootste internationale musea. – En als we geen topmanagers nemen, maar gewone specialisten of middenmanagers. Wat zijn hun kansen? – Uit vele jaren ervaring weet ik dat HR-managers erg bang zijn voor ouderen buiten hun branche. Omdat iemand zal komen en hij moet les krijgen op zijn veertigste. Het is allemaal ingewikkeld. Dat wil zeggen, het is bijna onmogelijk om alleen een baan te krijgen zonder de hulp van consultants. Om twee redenen. Ten eerste begrijpt iemand niet wat hij moet leren en wat er in werkelijkheid nodig is. Als iemand bijvoorbeeld vanuit een andere industrie naar de olie-industrie wil verhuizen, begrijpt hij niet echt wie daar nodig is, welke vaardigheden nodig zijn, wat de werkelijke stand van zaken in de industrie is. Het kan iemand van buitenaf lijken dat alles in orde is, chocolade, en dat hij daar wil werken. Maar in werkelijkheid kan alles compleet anders blijken te zijn. Het enige is dat als ik het over consultants heb, ik HR-consultants bedoel. Er is een groot aantal psychologen voor loopbaanbegeleiding. Dit is nog steeds een gruwel. Omdat zij, die niets weten, de situatie op de markt, in de industrieën niet kennen, belachelijke adviezen beginnen te geven. Als een persoon bijvoorbeeld sociaal is, worden ze naar marketeers gestuurd. Niet beseffen dat een marketeer nu niet sociaal hoeft te zijn, maar om Google Analytics te kunnen tellen en kennen. ‘Je kunt uit elk beest een klein stukje ham snijden.’ – Het is geen geheim dat veel bedrijven nu proberen de werklast van bestaande werknemers te maximaliseren. Men kan de hoeveelheid werk doen die voorheen twee of zelfs vijf deed. Wat moet een medewerker in zo’n situatie doen? Hier moet je naar de situatie kijken. Er is een oud Duits spreekwoord waar ik erg van hou: “Je kunt van elk varken een klein stukje ham snijden.” Daarom moet u allereerst letten op de verantwoordelijkheden die worden geladen. Het is heel goed mogelijk dat iemand binnen zes maanden de kwalificatie kan behalen waarmee hij zichzelf na enige tijd tegen een zeer hoge prijs op de markt kan verkopen. Als hij gewoon beladen is met onzin die hem niets oplevert, moet je er serieus over nadenken. De marktsituatie is erg moeilijk. Daarom is het nu heel reëel om een baan te verliezen en geen nieuwe te vinden. Als stabiliteit belangrijk is voor een persoon, moet je aan de bestaande baan werken en de markt stiekem controleren. Kijk hoeveel er gevraagd wordt, ga naar interviews. Als hij ziet dat er veel vraag naar hem is, en voelt dat hij hardhandig wordt uitgebuit en dat er geen vooruitzichten zijn, dan moet hij zeker vertrekken. “De crisis is ook een tijd van kansen. Je kunt heel goed groeien “ – En als iemand in een goed stabiel bedrijf werkt, maar daar geen groeimogelijkheden ziet, moet hij dan tijdens een crisis naar een nieuwe plek verhuizen? – Oh zeker. Je moet gewoon goed de geschiedenis van deze plek leren kennen, waarom het is ontstaan, niet alleen communiceren met het hoofd en de HR-manager, maar ook rondvragen binnen het bedrijf. U moet weten hoe stabiel het bedrijf is. Een crisis is immers ook een tijd van kansen. Je kunt heel goed groeien, soms zelfs een of twee posities springen. Maar ik herhaal, je moet alles beslist zorgvuldig leren. Omdat, zoals ik al eerder zei, er veel “hysterische” vacatures zijn waar de eigenaar onwerkelijke dingen verlangt die niet gedaan kunnen worden. Zorg ervoor dat u degenen die werken, die hebben gewerkt, vraagt wat er werkelijk in het bedrijf gebeurt. “Ik raad studenten aan om met 3-4 cursussen te gaan werken, en zelfs gratis” – Met welke werknemers nemen de werkgevers nu in de eerste plaats afscheid? Wie moet er bang zijn voor ontslag? – Helaas gaan ze uit elkaar met vijftigplussers. Dit is een triest verhaal. Jonge specialisten worden niet aangenomen. Omdat universiteiten geen pasklare specialisten vrijgeven, moet iedereen onderwezen worden. En als bedrijven het in goede tijden deden, willen ze dat nu niet. Meer dan 70% van de vorig jaar afgestudeerde specialisten kon geen baan vinden in hun specialisme en is niet tevreden met hun werk. Ik raad studenten aan om met 3-4 cursussen te gaan werken, en zelfs gratis. Meld je aan voor vrijwilligersstages. Beter voor toonaangevende bedrijven. Zodat we op het moment van uitgave al praktische kennis hebben en misschien zelfs voorstellen van deze bedrijven. Nou ja, en ten derde, ze nemen afscheid van al degenen die geen goede echte resultaten laten zien. Met zogenaamde ballast. Professionals daarentegen worden zeer goed onderhouden, want nu zijn de kosten van een fout voor elk bedrijf veel hoger dan in een vette tijd.”Het zoeken naar een baan is een aparte, heel grote baan” – Als iemand wordt ontslagen, hoeveel heeft hij dan gemiddeld nodig om een nieuwe baan te vinden? – Helaas best veel. Behalve enkele zeer veeleisende beroepen. Als er vóór de crisis ergens tot anderhalve maand was vanaf de datum van publicatie van het cv tot het aanbod, is het nu ongeveer drie of vier. – Welk advies zou u geven aan iemand die zijn baan heeft verloren: snel akkoord gaan met de eerste die langskomt, zelfs met verlies van positie en geld, of op zoek gaan naar iets aantrekkelijkers? – Het zoeken naar een baan is een aparte, zeer grote baan. Je moet kijken naar wat je hebt, naar interviews gaan en de ins en outs van het bedrijf goed leren kennen. En als ze je een bod doen, kom er dan alles over te weten. En kijk dan. U heeft minimaal drie tot vier dagen de tijd om het eens of oneens te zijn met dit voorstel. Ontdek hoeveel er nu op de markt naar u wordt gevraagd. Nou, plaats eerst je cv waar je maar kunt en kijk of er suggesties zijn. Ten tweede, vraag het aan iedereen die je kent. Dit is nu de meest efficiënte manier om een baan te vinden. Ten derde: raadpleeg een loopbaanadviseur. Laat hem je vertellen hoeveel mensen zoals jij nu gewild zijn. Moet ik op een ander wachten of akkoord gaan met dit aanbod. Grijp in feite elke kans. ‘Laten we zonder illusies gaan. Er zijn niet veel specialisten die in het buitenland nodig zijn “ – Hoevelen denken er nu aan om in het buitenland te gaan werken. Wat staat onze landgenoten daar te wachten? – Laten we ons geen illusies maken. In feite zijn er niet veel specialisten die in het buitenland nodig zijn. Programmeurs zijn traditioneel gewild. Ook wordt nu een groot aantal militairen uitgenodigd. Ten derde worden bepaalde soorten ingenieurs genoemd. Met name Azië, India koopt actief energiespecialisten die elektriciteitscentrales en infrastructuur bouwen. Ook zijn er veel vraag naar luchtverkeersleiders en piloten, mensen voor zwaar mechanisch werk en verpleegkundigen en verpleegkundigen. Hier is het voor hen heel gemakkelijk om een baan in het buitenland te vinden. Er zijn speciale quota voor. Nou, onze wetenschappers zijn ook gewild. Maar dat is een heel ander verhaal. Ze zijn persoonlijk uitgenodigd. Het is voor alle anderen buitengewoon moeilijk om daar werk te vinden. – Hoe is de vraag naar buitenlandse specialisten in Russische bedrijven veranderd, als we het hebben over gekwalificeerd personeel? – Afgenomen omdat het erg duur werd. Nu lopen veel expats die zijn ingehuurd door topmanagers, hun contracten op. De meeste bedrijven verlengen ze niet. En de vraag naar nieuwe buitenlanders is erg klein. In een crisis wil iedereen geld besparen, want een expat is erg duur. – Is het voor bedrijven in de crisis gemakkelijker geworden om goede specialisten te vinden? – Nee, dat deed het niet. Een crisis is een tijd waarin iedereen stabiliteit erg waardeert. Zowel bedrijven als mensen. Als in vette tijden goede specialisten ondernemingsvacatures volgden om naar het volgende niveau te springen, nemen ze nu liever geen risico’s, maar de crisis uit te zitten in een bedrijf waar alles stabiel is, waar het gewaardeerd wordt. Daarom werd het tijdens de crisis moeilijker om op goede specialisten te jagen. Ik zeg niet dat iedereen die nu op de markt loopt slecht is. Goede specialisten komen ook, maar niet lang. Ze worden snel uit elkaar gehaald. Behalve in verschillende industrieën, waar het erg moeilijk is. Bijvoorbeeld banken en bouw. Er zijn veel uitstekende specialisten zonder werk.”Nu is er veel vraag naar alles, behalve de puur humanitaire vermogens” – Veel experts geven toe dat het huidige onderwijssysteem slecht aansluit op de realiteit van de markt en niet voldoet aan de eisen van werkgevers. Hoe verandert volgens u het onderwijs om aan de vraag naar personeel te voldoen? Naar welke universiteiten en faculteiten kan de komende jaren vraag zijn? – In feite is er nu overal vraag naar, behalve voor puur humanitaire vermogens. Een andere vraag is dat veel universiteiten in ons land het erg slecht doen. Nu is hun reorganisatie in volle gang. En dat is niet erg. Omdat ze onweters vrijgeven met “filkin-certificaten”. Er blijft ook nog het probleem van de isolatie van onderwijs en bedrijfsleven. Universiteiten zijn afgestudeerd theoretici die nog niet klaar zijn om meteen aan de slag te gaan. Het duurt anderhalf jaar voordat ze iets gaan doen. Daarom is de situatie nu zodanig dat veel toonaangevende bedrijven hun afdelingen, bijna faculteiten, gewoon openen op basis van universiteiten. Het is overduidelijk dat dit niet kan doorgaan. En hoe minder de staat universiteiten financiert, hoe meer onderwijs zich in het bedrijfsleven zal wenden, omdat het bedrijfsleven zelf zijn eigen personeel gaat opleiden en erin zal investeren. Nu is dit proces, zij het heel langzaam, begonnen.
https://vacatures.today/cat/Bouw2.html
|
| https://www.vindazo.be |
